حمله به مناطق شهری
در حمله به مناطق ساختمانی و مسکونی ابتدا ماموریت یگان عمل کننده را مشخص نموده و سپس عملیات آغاز میشود. آنچه که در این گونه ماموریتها قابل دقت است این است که نیروهای آفند کننده ( مهاجمین به شهر ) قدرت مانور بیشتری دارند و امکان محاصره شهر را دارند و به تبع آن در پی محاصره و تشدید عملیات امکان تسلیم طرف مقابل وجود دارد. نیروی آفند کننده میتواند نقاط مختلفی جهت نفوذ و حمله انتخاب و از معابر موجود جهت نفوذ دادن عوامل و نیروهای خود استفاده کند.
دیگر اینکه نیروی آفند کننده به راحتی میتواند به انواع نقشه های موجود و راههای ارتباطی از طریق افراد محلی دست یابد.
نحوه طرح ریزی:
طرح مانور : در طرح مانور ابتدا بایستی تلاش شود که شهر به طور کامل در محاصره قرار گیرد و از ورود و خروج و یا رسیدن امکانات به داخل شهر به طور کامل جلوگیری نمود. چنانچه به علتهای گوناگون شهر را نتوان به طور کامل محاصره نمود حداقل بایستی به موانع و عوارض حساس و حیاتی اطراف شهر مسلط شد و از آن برای ورود به شهر استفاده کرد و سپس شروع به پیشروی نمود و ساختمانهای اطراف شهر را مورد هجوم قرار داده و به سرعت نقاطی از شهر را تصرف نموده و تلاش شود که مدافعین را به فضاهای باز کشانده و ابتکار عمل را از آنان سلب نمایید. سپس اقدام به پاکسازی مناطق متصرفی نمایید و اگر لازم بود ساختمانها را به طور مجزا و دقیق مورد تفتیش قرار دهید. البته شیوه های پاکسازی کمی دشوار است و ان شاء الله بعدا مورد بررسی قرار میگیرد.
چنانچه لازم باشد نیروها از مناطق باز و مقابل دید و تیر دشمن عبور کنند بایستی در تاریکی شب و یا زیر آتش شدید بر علیه دشمن استفاده گردد. انواع اطلاعات مورد نیاز را از هر حیث بایستی از دشمن بدست آورد که شامل محل استقرار نیروهای دشمن ، نوع تجهیزات ، تعداد نفرات ، نوع ساختمانها ، معابر وصولی ، تاسیسات عمومی و ... است.
طرح آتش : شامل آتشهای پشتیبانی کننده سلاحهای سنگین و دوربرد ، هواپیما و سلاحهای منحنی زن. این نوع طرح در ابتدای حمله مورد استفاده قرار میگیرد زیرا معمولا نیروهای منظم در حمله به شهر آسیب پذیری بیشتری دارند و مدافعین دارای دید کامل و اختفا و پوشش هستند و از طرفی به علت وجود ساختمانها ، ضربه زدن به آنان مشکلتر است پس لازم است که قبل از شروع پیشروی از طریق هواپیما اقدام به بمباران نموده و با آتش سلاحهای سنگین نیز سنگرهای اصلی آنان را منهدم نمود. اگر چه در حمله به شهر معمولا سعی میشود که مراکز حساس و مهم شهر کمتر آسیب ببیند اما گاه مقاومت دشمن در داخل شهر باعث استفاده وسیع از انواع سلاحهای سنگین میگردد و همچنین از سلاحهای منحنی‌زن به علت اینکه دید و تیر کم است جهت از بین بردن موانع و مواضع در مابین ساختمانها استفاده میشود. استفاده از ماسوره های تاخیری برای منهدم کردن سنگرهای تقویت شده هم لازم است. اینگونه آتش ها میتواند قبل از ورود به شهر به استحکامات دشمن آسیب زیادی برساند و از سلاحهای مستقیم زن هم برای مواضع مشکوک دشمن استفاده کرد.
آتشهای همراه : شامل مسلسلها که میتوان جهت پوشش دادن نیروهای پیشروی کننده استفاده کرد و از جابجایی نیروی دشمن استفاده نمود. موشکهای ضد تانک برای برای فروریختن دیوارها یا ایجاد شکاف در بدنه ساختمانها. در این مواقع میتوان از تانکها نیز استفاده کرد البته لازم به ذکر است که معمولا تانکها به صورت تکی اقدام به پیشروری نمیکنند زیرا آسیب پذیری زیادی دارند و ممکن است مورد حمله سلاحهای ضدتانک دشمن قرار گیرند.
سایر طرحها :
در این زمینه میتوان نحوه استفاده از نیروهای احتیاط و ادوات و جنگ افزارها را به صورت طرحهای حامل و جامع تهیه نمود و در خصوص تصرف شهری از آنان به نحو مقتضی استفاده نمود. از قبیل نیروهای احتیاط ، زرهی ، هواپیما ، هلی کوپتر ، گازهای شیمیایی ، مهندسی ، بهداری و مخابرات که نحوه استفاده هرکدام را به صورت گذرا مورد اشاره قرار میدهیم.
احتیاط : معمولا در فواصل نزدیک از یگانهای عمل کننده قرار میگیرند زیرا به علت محدود بودن راههای مواصلاتی ایجاب میکند که همیشه در دسترس قرار گیرند.
زرهی : برای از بین بردن سدها و مواضع و خصوصا تاثیر روانی آن و یا احیانا حمل نیروهای پیاده و حمایت از نیروهای خودی.
توپخانه : جهت اجرای آتش شدید و قوی علیه سنگرهای محکم و نقاط تجمع دشمن.
هواپیما : برای شناسایی، بمباران مناطق تجمع نفرات و ادوات دشمن ، فروریختن اعلامیه و ...
هلی کوپتر : جهت از بین بردن ادوات و تانکهای دشمن ، شناسایی ، کنترل عبور و مرور ، انهدام نقاط مستحکم و فروریختن اعلامیه.
گازهای شیمیایی : جهت گرفتن قدرت دشمن. البته از گازهای خفیف استفاده شود که تلفات جانی نداشته باشد و صرفا برای از کار انداختن دشمن است. و مهم است که ظرافت به خرج دهید زیرا نیروها نزدیک به هم بوده و احتمال میرود در حین استفاده نیروهای خودی نیز دچار آسیب گردند.
مهندسی: برای سرعت بخشیدن در ساختن و یا از بین بردن موانع و جمع کردن آنها مورد نیاز است.
بهداری: جهت کمک کردن به مجروحین و مداوای مصدومین.
مخابرات و ارتباطات : برای ایجاد سیستمها و نگهداری شبکه های مخابراتی. البته در میان ساختمانهای بلند و فشرده ارتباط رادیویی مختل میشود و بهتر است از پیکها و سیستمهای با سیم استفاده شود.
تامین : جهت حفاظت از خطوط خودی و جلوگیری از نفوذ دشمن و عوامل آنان.
پشتیبانی و لجستیکی : رساندن به موقع مایحتاج یگانها و نیروهای درگیر در تمام زمینه ها .
هجوم نهایی : در این مرحله پس از محاصره کامل شهر و یا تصرف نقاط حساس اطراف شهر و بدست گرفتن نقاط اتکا و به اصطلاح بدست آوردن جای پا با طرحهای از قبل پیش بینی شده هجوم به طور وسیع و سریع آغاز میشود و مناطق باقیمانده از دست دشمن خارج شده و مناطق تصرف شده با دفت تمام پاکسازی میشود .
